*هاشم رضی، در دانشنامه ایران باستان، ج 1، ص 385 ـ 386، ویژگی ها و شرایط صیغه در میان زرتشتیان را بیان کرده است. تفاوت این نوع ازدواج میان زرتشتیان و اسلام را برمی شمریم:
الف) در زرتشتی: زن علاوه بر نقش جنسی، باید به عنوان خدمت کار، زیر نظر زن دائمی مرد، انجام وظیفه می کرد.
در اسلام: زنی که صیغه می شود وظیفه ی انجام دادن هیچ کاری ندارد بلکه فقط نقش جنسی دارد.
ب) در زرتشتی: اگر فرزندی به دنیا می آمد، نه از مرد ارث می برد و نه از اصل و نسب مرد بهره ای داشت.
در اسلام: فرزندی که از راه صیغه متولد می شود با دیگر فرزندان تفاوت ندارد.
ج) در زرتشتی: مرد می توانست زن صیغه ای را به پسر بزرگ خود واگذارد.
در اسلام: زنی که صیغه شده به فرزند شوهرش برای همیشه محرم می شود هرچند مدت صیغه تمام شود.
د) در زرتشتی: مرد تا هفتاد سالگی وظیفه داشت مخارج فرزندانی که از صیغه متولد شده اند، تأمین کند.
در اسلام: اگر فرزند تمکن مالی ندارد و پدر می تواند مخارج او را تأمین کند باید بپردازد و شرط سنی مطرح نیست.
هـ) در زرتشتی: تنها در صورت مرگ زن دائمی یا نازا بودن او، مرد می توانست زن صیغه ای را به عنوان همسر دائم برگزیند.
در اسلام: مرد می تواند تا چهار زن دائمی داشته باشد و رضایت زن اول شرط نیست مگر زن هنگام عقد ازدواج شرایطی را تعیین کرده باشد.
و) در زرتشتی: صیغه تنها میان ثروتمندان و اشراف و درباریان و روحانیان روی می داد.
در اسلام: این کار در انحصار طبقه ای خاص نیست.
